preload preload preload preload

Bekir Coşkun


20th Ekim 2020 Köşe Yazıları 0 Comments

BEKİR COŞKUN

Bir sevdalıyı yitirdik!

Doğruluk sevdalısı…

Hak, adalet sevdalısı…

Doğa sevdalısı…

Hayvan sevdalısı…

İnsan sevdalısı…

Ayvalık sevdalısı…

Türkiye sevdalısı…

Bekir Coşkun amansız hastalığına karşı yıllardır sürdürdüğü yaşam savaşını kaybetti. Sadece amansız hastalık olsaydı üstüne gelen, eminim ki, onu alt ederdi. Haksızlık, hukuksuzluk, dağlarımızın, meralarımızın talanı, insanların giderek daha da yoksulluğa mahkum edilmesi kolunu kanadını kırdı, amansız hastalığı bundan istifade; son darbesini vurdu.

Yaşamı boyunca sevdalarından vazgeçmedi. Gazeteciliğinde bu duruşunu ödün vermeden sürdürdü.

Kırklı yaşların başında fırtınanın koynunda küçük bir teknede ölümümle yüzleşirken varlığımın yok olmasından,geride benim yokluğumla tamamlanamayacak bir şey kalmadığını bilmemin verdiği duyguyla, endişe duymamıştım.

Ama Bekir Coşkun’da öyle mi ya?

Bilgeliğiyle, kalemiyle, zenginleştirdiği hayat fakirleşti.

Doğa, hayvanlar, insanlar, Ayvalık, Türkiye öksüz kaldı.

Hep haksızlıklara karşı durdu; insanların kalbine dokunarak…

Hep sokak hayvanlarına sahip çıktı; gönüllere taht kurarak…

Hep doğanın talanına karşı yazılarıyla siper oldu; börtü böceğe sahiplenerek…

Hep doğruları yazdı; kısa anlaşılır, insanların aklına hitap ederek…

Onuncu köyden kovuldu…

Bütün iyilikleriyle;

Kalplerin, gönüllerin sonsuzluğunda yerini aldı.

Işıklar içinde yol alasın Güzel İnsan!

Nedim İnce

Altınoluk / 20.10. 2020

  • Yorum Yaz

    * Required
    ** Email