Bu hafta kişisel bir yazı kaleme aldım. Yazı başlığından da anlaşılacağı gibi yapacağım bir yolculuk üzerine olacak.

İnsanların birbiriyle iletişimi büyük oranda dil üzerinden olmaktadır. Kullanılan tüm araçlar dili aktarma görevi görmektedir.

Dilin önemine vurgu için söylenen bir söz var bir çoğumuzun duyduğu bir kısmımızın da dillendirdiği: “Bir dil bir insan iki dil iki insan, ne kadar dil o kadar insan”

Bunların yanı sıra tıp literatürünü yakından izleme arzusu senelerdir süren İngilizce öğrenme uğraşısına yol açtı.

Bir yere kadar da gelindi…

Daha ilerisi için ise bana yol göründü: Kanada’nın Vancouver kentine…
Yaklaşık 4 aylık bu sürecin 3 ayını İngilizce kursu kapsayacak bir ay da öğreneceğimi umduğum İngilizceyi kullanma çabası alacak.

Haziran ayında döndüğüm de İngilizcemin okuma, yazma, anlama ve konuşma alanında kendimi bir nebze yeterli hissedeceğim bir seviyede olacağını umuyorum.

Şimdiden yabancı bir ülkede, ülkemden sevdiklerimden uzak geçireceğim günlerin hüznü beni ele geçirmeye başlarken, yeni bir şeyler öğrenmenin, yeni insanlar tanımanın, rutin yaşamdan kopmanın da heyecanı da buna direnmektedir.

Anlayacağınız duygu durumu karışıkcana…

Oradan da beraberliğimizin aracı olan yazıları yazmaya ve sizlerle paylaşmaya devam edeceğim.

Bazen gözlemlerim olurken yazıları konusu, bazen de arada bir küçük öyküler de sıkıştırabilirim.

Bir sonraki yazı Vancouver’den olacak…
Yol uzun…

İzninizle yavaş yavaş yola çıkayım…

Dr. Nedim İnce
05. 02. 2013 / Mersin