Zaman kavramı evrimin insanlığa hediyesidir desek yanlış olmaz. Yine ölçme, biçme, sınıflandırma gibi öğrenmeyi kolaylaştıran ve plan yapmayı mümkün kılan ki bunu yeryüzünde gerçek anlamda yapan tek yaratığın insan olduğunu biliyoruz, becerileri de evrime borçluğu olduğumuzu biliyoruz; gelişen beynimizin olağanüstü artan kapasitesine…
Zamanı ölçmek, biçmek, sınıflandırmak; bu kavramın insan zihninde olgunlaşmasıyla eş zamanlı olduğunu ileri sürebiliriz. Kum saatleri, Güneş saatleri, çok çeşitli kadim takvimler bu dediklerimizi kanıtlar niteliktedir.
Zamanı artık çok hassas saatlerle milisaniyenin de daha küçük dilimlerinde ölçebilecek kapasiteye ulaştık. Takvimler o kadar yetkinleşti ki bin sene sonraki herhangi bir gününün ne olduğunu şimdiden söyleyebiliriz.
Tüm bu objektif ölçülere rağmen zaman halan bize tam teslim olmamaktadır. Bizim için bir saniyesini bir asıra, bir yılını da bir saniyeye çevirerek özerkliğini büyük bir kıskançlıkla korumayı sürdürmektedir.
Klavye başına oturmadan önce on beş sene önceye gitti aklım ki görüyorsunuz akıl böyle bir şey zaman ve uzamdan bağımsız istediği yere gider, bana daha dün gibi geldi; 2000 yıla girmenin, Miladi takvimin 2000 yılı gösterecek olmanın yarattığı yaşadığımız heyecanı: bilgisayar programları üzerine koparılan fırtınalar, dünyanın sonunun geldiğine dair kehanetler…
Bir hafta sonra Miladi takvim 2015’i gösterecek. Yeni bir yıla girmenin heyecanını, sevincini, coşkusunu yaşacağız hep birlikte. Hoş şimdiden mağazalar, alışveriş merkezleri, radyolar, televizyonlar bizi o havaya sokmaya başladılar ama yine de yılbaşı başka bir duygu seli ile kutlanacak her sene olduğu gibi…
Tüm bu seremoni kültürel, öğrenilmiş bir şey ve her yıl tekrarlanarak pekiştiriliyor. Ancak binlerce sene tekrar edilmesinin altında yatan şey sadece bu mu?!.
Sakın “yeni” kelimesinin ‘büyüsü’ olmasın? Yeninin beslediği umut olabilir mi bu coşkunun binlerce sene tekrarlanarak yaşanmasının altında? Ya da yeninin çağrıştırdığı her şey…
Bir de geçmişte bizi yoran, üzen, yıpratan yüklerimizden kurtulmayı, eskiyi geride bırakmayı vaat etmesi bu sevinci arttırıyor olabilir mi? Kuş gibi hafiflemiş olarak geleceğe süzülebileceğimiz hissini uyandırıyor olması da bunun bir parçası mıdır?
Her neyse ne; yeni yılın sağlık, mutluluk, huzur, iş, varsıllık ve barışta cömert; savaş, şiddet, zulüm, sömürü, yoksulluk ve yoksunlukta pinti mi pinti olmasını diliyorum ve de insanların bunları gerçekleştirebilmek için yılmadan, bıkmadan, umudunu yitirmeden çaba göstermesini…

Dr. Nedim İnce
Mersin / 23. 12. 2014